- бобаракат
- [بابرکه // بابرکت]1. он ки аз ӯ хайру барака мерасад, пурфайз: одами бобарака(т)2. зиёд, фаровон, бисёр; пурманфиат, пурсамар, сермаҳсул, серҳосил
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.